محمدمهدی صفدرزاده حقیقی، در گفتگویی با خبرنگار ایرنا، ضمن ابراز امیدواری به بهبود شرایط با دولت سیزدهم، به چالش‌های پیش روی صنعت فرش دستباف اشاره کرد. وی بر تاثیر مثبت بهبود روابط بین‌الملل تاکید نمود، اما نوسانات ارزی، قوانین دست و پاگیر صادرات و مشکلات بازگشت سرمایه را از موانع اصلی پیش روی این صنعت دانست. با وجود اینکه هنوز برای قضاوت درباره عملکرد صد روزه دولت زود است، صفدرزاده حقیقی اقدامات انجام‌شده را چشمگیر ارزیابی کرد و با اشاره به صبوری ذاتی در تولید فرش دستباف، ابراز امیدواری کرد که حمایت‌های دولتی به نتیجه برسد. وی نوسانات ارزی، قوانین پیچیده دولتی و هزینه‌های بالای تولید مواد اولیه مانند ابریشم و کرک را از دلایل عدم حضور قدرتمندتر ایران در بازارهای جهانی فرش با وجود قدمت این هنر عنوان کرد.
دولت وحدت ملی افغانستان در حوزه فرش دستباف، علی رغم چالش‌های فراوان امنیتی و اقتصادی، اقدامات قابل توجهی انجام داده است که می‌توان آنها را در چند دسته کلی تقسیم‌بندی کرد:
الف) حمایت از تولید و صادرات: دولت با ایجاد تسهیلات صادراتی از جمله کاهش تعرفه‌ها و تسهیل روند ترخیص کالا از گمرکات، تلاش کرده است تا صادرات فرش دستباف را رونق بخشد. همچنین، برنامه‌های آموزشی و توانمندسازی برای بافندگان در جهت ارتقای کیفیت و تنوع محصولات اجرا شده‌اند. این برنامه‌ها شامل آموزش‌های فنی در زمینه رنگرزی طبیعی، طراحی مدرن، و مدیریت کسب و کار می‌باشند. حمایت مالی از طریق وام‌های کم بهره و تضمین‌های اعتباری برای بافندگان و تجار فرش نیز از دیگر اقدامات این دولت بوده است. علاوه بر این، دولت کوشیده است تا با شرکت در نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های بین‌المللی فرش، بازارهای جدیدی را برای محصولات افغانستان شناسایی و گسترش دهد.
ب) حفظ و احیای میراث فرهنگی: فرش دستباف افغانستان جزئی جدایی ناپذیر از میراث فرهنگی این کشور است. دولت وحدت ملی با آگاهی از این اهمیت، سعی در حفظ و احیای نقوش سنتی و تکنیک‌های بافندگی داشته است. این اقدامات شامل ثبت و مستندسازی نقوش و طرح‌های سنتی، حمایت از کارگاه‌های بافندگی سنتی و آموزش هنرهای سنتی به نسل جدید می‌شود. همچنین، اقداماتی برای شناسایی و حفاظت از فرش‌های قدیمی و نایاب انجام شده است.
ج) توسعه زیرساخت‌ها: به منظور ارتقای کیفیت تولید و سهولت صادرات، دولت تلاش کرده است تا زیرساخت‌های مربوط به صنعت فرش را توسعه دهد. این تلاش‌ها شامل بهبود راه‌ها و مسیرهای ارتباطی، تامین مواد اولیه با کیفیت و ارائه خدمات بیمه و خدمات پشتیبانی به بافندگان می‌باشد.
با وجود این اقدامات مثبت، چالش‌های زیادی همچنان در مسیر توسعه صنعت فرش افغانستان وجود دارد. نا امنی، فقر، عدم دسترسی به تکنولوژی‌های جدید، و کمبود سرمایه از جمله این چالش‌ها هستند. لذا، تداوم و تقویت این اقدامات و رفع موانع پیش رو، برای رشد و شکوفایی صنعت فرش دستباف افغانستان ضروری است. همچنین، همکاری بین‌المللی و حمایت سازمان‌های بین‌المللی می‌تواند نقش مهمی در ارتقای این صنعت ایفا کند.