در سال ۱۴۰۳، ۴۱ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار فرش دستباف و گبه از ایران صادر شد. این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل، ۳ درصد افزایش نشان می‌دهد. بیشترین میزان صادرات به آلمان، امارات متحده عربی، ژاپن و چین (به ارزش ۲۲.۶ میلیون دلار) بوده است. در مجموع، فرش‌های دستباف و گبه ایرانی در سال گذشته به ۵۵ کشور جهان صادر شدند.
اخبار حاکی از آن است که صادرات فرش ایران در سال جاری به رقم قابل توجه 41.7 میلیون دلار رسیده است. این رقم نشان از بهبود نسبی در وضعیت صادرات این کالای ارزشمند ایرانی دارد، هرچند که هنوز تا رسیدن به ارقام پیش از تحریم‌ها فاصله زیادی باقی مانده است. این موفقیت، حاصل تلاش تولیدکنندگان، بازرگانان و فعالان حوزه فرش دستباف در داخل و خارج از کشور است که علی رغم چالش‌های اقتصادی و تحریم‌ها، توانسته‌اند بازارهای جهانی را برای این هنر-صنعت اصیل ایرانی حفظ و حتی گسترش دهند. تحلیل این آمار نیازمند بررسی عوامل موثر در افزایش صادرات است، از جمله کیفیت فرش‌های تولید شده، تلاش‌های تبلیغاتی و بازاریابی، استراتژی‌های صادرات و همچنین شرایط اقتصادی جهانی.
عوامل متعددی در میزان صادرات فرش ایران نقش داشته‌اند. از جمله مهم‌ترین این عوامل می‌توان به تنوع در طرح و رنگ، بهبود کیفیت و مرغوبیت مواد اولیه و همچنین استفاده از تکنولوژی‌های نوین در تولید اشاره کرد. همچنین، تلاش‌های دولت در حمایت از تولیدکنندگان و تسهیل فرایند صادرات نیز در این موفقیت بی‌تاثیر نبوده است. با این حال، چالش‌های پیش‌روی صنعت فرش ایران همچنان جدی هستند. رقابت با تولیدکنندگان فرش در دیگر کشورها، مشکلات مرتبط با حمل و نقل و بیمه، و تحریم‌های اقتصادی، از جمله موانع اصلی صادرات فرش دستباف ایرانی محسوب می‌شوند.
افزایش ۴۱.۷ میلیون دلاری صادرات فرش دستباف ایرانی، گرچه نویدبخش است، اما برای رسیدن به پتانسیل واقعی این صنعت، نیاز به نگاهی کلان و برنامه‌ریزی درازمدت وجود دارد. بهبود زیرساخت‌ها، آموزش نیروی کار متخصص، حمایت مالی از تولیدکنندگان و همچنین تبلیغات گسترده در بازارهای هدف، از جمله اقدامات ضروری برای افزایش مستمر صادرات و بازگرداندن جایگاه فرش ایرانی به عنوان یک کالای لوکس و پرطرفدار در جهان می‌باشند. همچنین، باید توجه ویژه‌ای به حفظ اصالت و کیفیت فرش‌های ایرانی شود تا بتوان از مزیت رقابتی این هنر-صنعت ارزشمند در بازار جهانی بهره برد.