صادرات فرش دستباف و گبه ایران در سال ۱۴۰۳ به ۴۱ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار رسید.
صادرات ۴۱.۷ میلیون دلاری فرش دستباف و گبه در سال ۱۴۰۳ نشان از پتانسیل قابل توجه این صنعت در اقتصاد ایران دارد. با وجود چالش‌های موجود در بازارهای جهانی و تحریم‌ها، دستاورد مذکور حاکی از تلاش و پشتکار بافندگان و فعالان این حوزه است. این میزان صادرات، گرچه ممکن است نسبت به سال‌های گذشته یا پتانسیل واقعی این صنعت کمتر باشد، اما به عنوان یک نقطه شروع امیدوارکننده تلقی می‌شود و می‌تواند پیش‌بینی برای سال های آینده را مثبت تر کند. مهم است که توجه ویژه ای به بهبود کیفیت محصولات، ایجاد برندهای قوی در بازارهای جهانی و همچنین حمایت‌های دولتی از این بخش صورت گیرد تا بتوان شاهد رشد بیشتر صادرات فرش دستباف و گبه بود.
یکی از دلایل موفقیت در این حوزه، تمرکز بر تنوع محصول و ارائه طرح‌ها و رنگ‌های جدید و متناسب با سلیقه بازارهای هدف است. گبه، با طرح‌های ساده‌تر و قیمت مناسب‌تر نسبت به فرش‌های دستباف نفیس، در سال‌های اخیر سهم قابل توجهی از صادرات را به خود اختصاص داده است. این امر نشان می‌دهد که تنها تمرکز بر فرش‌های گران قیمت راهبرد مناسبی نیست و باید به تمام طیف محصولات توجه شود. همچنین، استفاده از تکنیک‌ها و مواد اولیه مرغوب‌تر می‌تواند به بهبود کیفیت و در نتیجه افزایش قیمت و تقاضا در بازارهای بین المللی کمک کند.
با این حال، چالش‌هایی همچون نوسانات قیمت ارز، محدودیت‌های صادراتی، رقابت با تولیدکنندگان سایر کشورها و فقدان بازاریابی مؤثر هنوز وجود دارند. برای افزایش صادرات در سال‌های آینده، باید بر ارتقای مهارت‌های بافندگان، ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای ارائه خدمات با کیفیت و حمایت دولت در زمینه تأمین مواد اولیه با قیمت مناسب تمرکز کرد. همچنین ایجاد شبکه های قوی بازاریابی و بازاریابی دیجیتال نقش بسیار مهمی در شناساندن محصولات ایرانی به جهان و افزایش صادرات خواهد داشت. در نهایت با برنامه ریزی مدیریت شده و رویکرد کارآمد، صنعت فرش دستباف می تواند نقش موثرتری در اقتصاد ملی ایفا کند.